Nederland laat kansen liggen

Nederland kent een goede innovatie en investeringscultuur. Maar toch gaat het (te) vaak mis. Enkele spraakmakende voorbeelden.

België kaapt ‘Nationaal Icoon‘ van Nederland, omdat Nederland er te lang over doet de financiering rond te krijgen. “Ik heb een poging gedaan om partners op Nederlandse bodem te vinden, maar dat is in vier jaar tijd niet gelukt”, zegt De Jager in het NOS Radio 1 Journaal. “De Belgen die waren aanzienlijk sneller om een overeenkomst tot stand te brengen. En de Belgische federale overheid kwam supersnel met een subsidie.”

Ook een potentiele wereldspeler op het gebied van batterijen zag de droom uiteenspatten omdat het aantrekken van durfkapitaal in Nederland niet erg lukte en dat leidde tot een verschil van mening met de Amerikaanse investeerders. Directeur Kees Koolen: “Die vroegen zich af waarom het hoofdkantoor van Lithium Werks in Twente moest komen, terwijl er geen investeringskapitaal uit Nederland kwam. Ze wilden het hoofdkantoor verplaatsen naar de VS en dat wil ik niet.”

Veel jonge bedrijven overleven de “valley of death” (de fase met veel risico’s) niet, omdat ze geen kapitaal kunnen aantrekken. De overheid heeft speciaal voor die groep de Seed Capital-regeling in het leven geroepen. Echter ruim de helft van de Seed Capital-fondsen loopt achter op de investeringsdoelstelling.

Innoveren kunnen we wel, maar gedurende het proces laten we vaak belangrijke zaken liggen, met name op het financiële / investeringen vlak. In de early stage en als het om de grote bedragen gaat krijgen we kennelijk de bibbers. Zoeken we teveel zekerheid in een onzekere wereld? Zijn we zelfs risicomijdend?

Expert Meeting

Om uit het oude financiering denken te stappen is best wel spannend. Het huidige systeem werkt, ook al is dat verre van optimaal. Bij een nieuw systeem is het nog maar afwachten wat er gebeurt. Logisch dat partijen niet staan te dringen om aan dergelijke experimenten mee te doen. Om de transitie naar een nieuwe vorm van financieren überhaupt mogelijk te maken is het dus nodig voorzichtig te werk te gaan, voordat er grotere stappen worden geïnitieerd. Een game is een laagdrempelige manier om ervaringen op te doen en stappen te maken, zonder noemenswaardige impact op de dagelijkse praktijk. Dus weinig risico in het verkennende traject.